Amersfoort, Centraal Stadsgebied Noord

In 1990 werd een stadsvernieuwingsplan uitgebracht voor het gebied ten noorden van het centrum van Amersfoort, het Centraal Stadsgebied (CSG), dat is herontwikkeld tot stedelijk woon-, werk- en uitgaansgebied. De belangrijkste doelstelling van dit plan was het uitbreiden van het binnenstedelijk areaal van Amersfoort en het versterken van de relatie tussen het binnenstedelijk gebied en de uitleggebieden. Het ruimtelijk hoofdthema was het realiseren van een verbindende driehoek tussen drie binnenstedelijke polen: de historische stadskern, het station en het Eemplein.

Om in de vraag van de veranderende markt te voorzien, maakte BDP in 2004 een nieuw ontwerp voor een deel van het masterplan, CSG-Noord, waarin de oorspronkelijke 'grootstedelijke' plaatsmaakte voor een meer 'stedelijke' invulling, die qua schaal en korrelgrootte beter past bij Amersfoort. Dit heeft geleid tot het opdelen van grote bouwblokken in meerdere kleine bouwblokken met variatie in architectuur en menging van functies.

De ruimtelijke kwaliteit voor dit gebied wordt voor een belangrijk deel ontleend aan het vergroten en verdraaien van de centraal gelegen openbare ruimte, het Park Caspar van Wittelplantsoen, dat via drie wigvormige assen tussen de bouwblokken door tot diep in het plangebied loopt. Eén as vormt een fietsroute, die onder het spoor en de Piet Mondriaanlaan doo een verbinding legtmet de binnenstad.

De middelste as vormt met een waterpartij die stapsgewijs afloopt een groen-blauwe verbinding met het park. De derde en kleinste as functioneert als een klein groen erf dat voetgangers toegang geeft tot de appartementen en grondgebonden woningen.